Een monsterlijke kever in een oud huis - Hemelse muziek - Onverwachte hulp
De Droom ...
Ik heb een mooie, oude etagewoning. Een stadswoning. Het is een gezellig, sfeervol huis.
Er zijn niveauverschillen tussen de kamers en er zijn bochten en krommingen in de gangen, waardoor het lopend door het huis verrassend anders kan zijn dan je verwacht.
Alle muren zijn wit of in lichte kleuren en in de kamers hangt de sfeer van doordringend zonlicht tijdens een frisse, zonnige zomerochtend.
Het huis is nog niet compleet ingericht. Er staan hier en daar wat meubels en dozen met spullen. Het lijkt erop dat ik zeer recent hier naartoe verhuisd ben. Ik loop naar de achterkant van het huis en ik ga door de balkondeur naar het balkon van waar ik uitzicht heb op tuinen. Ik kijk dan door een raam naast de balkondeur naar binnen. Dit raam staat wagenwijd open. Ik zie in de achterkamer een grote salontafel staan.
Op deze tafel staan enkele objecten en tot mijn grote verbazing loopt er ook een 20 cm grote kever overheen. De kever beweegt zich heel traag voort. Ik pak mijn camera, want ik vind de kever heel erg mooi en ik wil het vastleggen. Op verschillende delen van de pantsers zie ik een parelmoerglans. Ik weet ook dat kevers over monsterlijke kaken met scherpe tanden kunnen beschikken. Ik daag de kever wat uit, waardoor ik de scherpe tanden te zien kan krijgen. Wat ik ook doe, de kever vertoont geen gebit.
Op de salontafel staat een roestvrijstalen broodrooster waar de kever langs kruipt. Ik zie een prachtig spiegelbeeld van het dier op de zijkant van het broodrooster. Hier maak ik ook foto’s van.
Daarna ga ik vanaf het balkon door een andere deur naar binnen, waardoor ik in een gemeenschappelijk trappenhuis kom. Ik loop naar de voordeur van mijn huis.
Ineens hoor ik muziek, die keihard aanstaat, het galmt buiten over de tuinen en door het trappenhuis.
Ik schaam me een beetje. want ik herken mijn eigen muziek. Het is Tibetaanse tempelmuziek gedomineerd door het gezang van reciterende Boeddhistische monniken. Het klinkt wel prachtig. Goddelijk. Hemels. Bezield.
Ik wil snel mijn huis in om de muziek wat zachter te zetten, want ik wil niet dat iemand last van mij heeft.
Ik doe de voordeur open en loop naar binnen. Dan merk ik, dat de voordeur door iemand geforceerd is.
De voordeur was aan de binnenkant met planken dichtgetimmerd, maar deze planken liggen al enige tijd op de grond. Er is dus iemand binnen geweest. Ik voel me niet bedreigd, maar ik wil wel weten wat er gebeurd kan zijn. Ik kijk rond en ik zie, dat de gaten in de muren dicht gesmeerd zijn met Alabastine. Er is dus iemand binnen geweest, die mij geholpen heeft.
Daarna zie ik een groot prikbord aan de muur hangen waar tientallen post-its (7.5 x 7.5 cm) aan vastgepind zijn. Deze gele papiertjes staan volgeschreven met teksten. Tussen deze gele briefjes valt een vastgeprikte witte papieren strook (50 x 5 cm) op waarop geschreven staat met blauwe viltstift letters “Ik ben niet perfect!”. Bij mij borrelt de gedachte op, dat deze uitspraak nog steeds geldig is.
Ik loop naar de salontafel en ik zie, dat de kever verdwenen is. Onder de tafel zie ik wat liggen waarvan ik in eerste instantie denk dat het een kever is die op zijn rug ligt met zijn pootjes omhoog. Naderbij gekomen blijkt het toch wat anders te zijn. Het is een metalen plaat met haken, het lijkt op een kapstokje.
Ik vind het geen fijn idee, dat die kever nog vrij rond kan lopen door mijn huis. De kans bestaat, dat die kever vannacht in mijn bed kruipt en mij bijt. Ik wil hem aanvankelijk overal gaan zoeken maar ik laat dit idee los. De kever had immers geen tanden laten zien. Mocht de kever alsnog bij mij in bed kruipen dan heb ik hem ook zo gevangen.
Intussen heb ik dorst en zin in een biertje gekregen. Ik loop naar de keuken en ik zie op de vloer een kleine koelkast (50 x 50 x 50 cm) staan. Ik wil het open doen, maar ik trek het handvat er vanaf. Na het openen van de deur blijkt de koelkast helemaal leeg te zijn. Dan zie ik een koeltas en merk na het openen dat de koelelementen niet meer zo koud zijn. Ik zie tientallen flesjes met helder bronwater en ik zoek tussen de flesjes naar bier. Op een gegeven moment zie ik achter de vele flesjes water een bruin flesje met pils schemeren …
Dan word ik wakker ...
Associaties en Analyse
[07Feb2016] Mirjam Tirion-Ietswaart (ITIP Begeleider)
Jij hebt een mooie, oude etagewoning. Een stadswoning. Het is een gezellig, sfeervol huis.
Er zijn niveauverschillen tussen de kamers en er zijn bochten en krommingen in de gangen, waardoor het lopend door het huis verrassend anders kan zijn, dan jij verwacht.
Als je dit huis ziet als jouw innerlijk, dan is er net als in jouw droom van 27Nov2015 over de oude tuin schoonheid en een fijne sfeer aanwezig. Jouw leeftijd wordt er ook in genoemd: Oude tuin, oud huis. Het huis ben je nog aan het betrekken, het proces van dit echt gaan bewonen is dus nog gaande. Het in gaan staan voor wie jij echt bent: Ja, dit is mijn plek, dit ben ik! Dat is nog steeds gaande, want er zijn nog dozen uit te pakken.
En dan, lopend door het huis is het verrassend anders dan jij verwacht: Dus reken er maar op, dat jij nog meer in je hebt, dan je verwacht.
Iets van deze verrassingen wordt vervolgens ook zichtbaar: De kever. Een 20 cm grote kever, waarvan jij denkt ,dat er ook kaken aan kunnen zitten. Toch is jouw primaire reactie: Wat is hij mooi! Dat is goed nieuws: Het andere, onverwachte, dierlijke en primitieve (een kever is één van de oudste dieren in de evolutie), wordt door jou als schoonheid gezien.
So far so good. Dan komt de relatie met de buitenwereld om de hoek kijken;
Ineens hoor jij muziek, die keihard aanstaat, het galmt buiten over de tuinen en door het trappenhuis. Jij schaamt je een beetje, want jij herkent jouw eigen muziek.
Dus die hemelse muziek, die bezielde muziek wil je snel zacht zetten, zodat niemand last van jou heeft.
[Reflectievraag 1] Ik vraag me af: Wat doe jij naar buiten toe met jouw inspiratie, met jouw verbinding met het hemelse? Vertel je er over, breng je het in contact met anderen of val je er niemand mee lastig?
Dan de scene van de geforceerde deur. Weer reageer je rustig, je voelt je niet aangevallen (net als bij de kever), maar wil je wel weten, wat er aan de hand is. Dan merk je: Er is dus iemand binnen geweest, die mij geholpen heeft.
Jij krijgt dus hulp, onzichtbaar, maar de resultaten van die hulp zie je dus wel. De met Alabastine dichtgesmeerde gaten duiden op geheelde wonden. Het is zo mooi, dat "iemand" je daarbij geholpen heeft. Je hoeft het niet alleen te doen.
[Reflectievraag 2] Ook al ben jij niet perfect, mag jij dan toch dit huis bewonen? Jouw muziek laten klinken?
[Reflectievraag 3] Wat is het verschil tussen een koelkast en een koeltas?
[Reflectievraag 4] Wat is het verschil tussen helder bronwater en bier?
Ben benieuwd naar jouw reactie op mijn reflectievragen, zo kunnen wij jouw droom uitdiepen. Probeer het niet te analytisch te benaderen, maar vooral gevoelsmatig.
Mijn reacties op de Reflectievragen van Mirjam Tirion-Ietswaart
[1] Sinds het moment, dat Maria in mijn leven is gekomen, ben ik veel meer en veel frequenter gaan dromen. Ik vertel eigenlijk al mijn dromen aan haar, zij vindt het interessant om over mijn nachtelijke reizen te horen. Zij vindt het ook bijzonder, dat ik haar in vertrouwen neem. Ik kan en durf bij haar open over mijn dromen te vertellen.
Pas nadat ik opleidingen bij het ITIP gevolgd had, ben ik ook aan anderen gaan vertellen over mijn dromen en mijn inspiratie. Het is voor mij heel fijn, dat ik tot nog toe positieve reacties op mijn openbaringen heb mogen ontvangen.
Sinds ik met de ITIP opleidingen bezig ben, durf ik me op dit terrein meer te laten zien.
Ik voel een sterke drang om over mijn dromen en over mijn verbinding met het hemelse te vertellen. Ik heb er het gevoel bij, dat het niet alleen voor mij is maar ook voor anderen. Daarom heeft jouw opmerking tijdens het 1e ITIP blok mij erg geraakt. Jij zei toen tegen ons allen “Je mag hier jouw licht laten schijnen, zodat je een lichtpunt bent voor jezelf en voor anderen”. Dat vind ik heel mooi en is voor mij ook drempelverlagend geweest.
[2] Ja, dat mag, ik voelde me erg goed in dat huis. Ik had helemaal niet het gevoel, dat ik daar niet zou mogen wonen. Ik voelde me heel gelukkig en trots daar.
Mijn muziek mag ik ook laten klinken, maar anderen mogen daar niet veel last van hebben, dat is een item bij mij. Ik ben bescheiden, misschien af en toe te bescheiden.
[3] Een koelkast is statisch. Een koeltas kan meegenomen worden op reis. In het prille begin van mijn relatie met Maria, noemde ze mij een “Nomade”. Ik was daar in eerste instantie verbaasd over. Ze heeft echter gelijk. Reizen hoort in mijn leven: Reizen en verhuizen. Toen ik 5 jaar was (in 1957) heeft mijn vader een treinreis gepland naar Zwitserland: 2 weken in een appartement in een bergdorpje. Voor die tijd toch wel bijzonder. Enkele mensen verklaarden mijn vader voor gek, dat hij zijn vrouw en kind in een nonchalant avontuur stortte. Deze reis heeft wel een mooi stempel op mijn verdere leven gedrukt.
[4] In een moeilijke en verwarrende periode heb ik regelmatig gedroomd over helder water en/of over schone, heldere ramen. Volgens mij had dit te maken met het op zoek zijn naar heldere inzichten (verklaringen en doelen). Ik heb ook een periode gekend dat ik me verdoofde met bier en wijn, die ligt gelukkig ver achter mij.
Helder water staat symbool voor heldere inzichten. Bier staat symbool voor ontspanning, maar ook voor verdoving en vertroebeling van inzichten.
Reactie plaatsen
Reacties