Volgen van de stroom - Een nieuwe reis begint met mededogen [19Jan2018] +A

De Droom ..

Ik loop in een parkachtige omgeving over het gras van een grote weide. De weide wordt omzoomd door solitaire bomen en groepjes bomen. In de weide zelf staan ook hier en daar struiken.

Ineens zie een groep kiemplanten voor me uit rennen, ze vallen niet erg op in het gras. Ik vind, dat ze rennen, maar ik zie geen pootjes. Ik moet heel goed kijken om hen te volgen, het onderste deel van de stengel is oranje en dat valt dan wel een beetje op. Ze bewegen zich heel snel over het gras. Ik volg hen zo goed mogelijk. Het is een groep van ca. 30 kiemplanten. Ze zij ca. 30 cm hoog. De stengels van alle kiemplanten zijn eenmaal vertakt en hebben allemaal 3 blaadjes. Ik zie, dat  het om de soort Ficus gaat. Ik weet dat deze planten heel groot kunnen worden. Wel tot 5-7 meter hoog met grote bladeren. Ineens slaat de groep scherp rechtsaf. De groep blijft in een compacte formatie hecht bij elkaar. Zoals vogels dat zo mooi kunnen in een zwerm. Ineens gaan de kiemplanten steeds meer zigzaggen. Ik blijf hen volgen.

Ineens loop ik door een mooie, oude poort het park uit. Daarna wandel ik door een oude, sfeervolle dorpsstraat. Er lopen veel mensen door die straat. Het is er gezellig druk. Twee jonge mannen spreken me aan. Ze kennen mij, maar ik weet niet goed wie ze zijn. Ze komen mij vaag bekend voor, maar ik kan hen nog niet plaatsen. We raken aan de praat en de conversatie heeft een gezellige sfeer. Op een gegeven moment vraagt één van hen, of ik met hen uit wil. Ik vind het leuk, dat ze me uitnodigen, maar ik denk ook bij mezelf of ze echt wel een oudere man als ik mee willen nemen.

Voorgesteld wordt om naar de film “The Journey” te gaan. Kennelijk zien ze aan mijn gezicht, dat ik niet weet waar de film over gaat. Degene, die mij mee uit gevraagd had, legt uit dat de film met de volgende scene begint: “Een kapitein komt zijn hut binnen en vindt daar tot zijn verrassing alle spullen, die hij nodig heeft voor het maken van een nieuwe, onverwachte reis”. Ik reageer daarop door te zeggen, dat ik in de bioscoop daarvan al voorstukjes en previews van gezien heb en dat de film qua sfeer en verhaal me erg aanspreekt.

Het gaat door me heen dat het vanavond niet uitkomt. De twee jonge mannen hebben het dan over morgenavond. Vrijdagavond dus. Ze zouden willen vertrekken na “De Burgers”. Dat schijnt een nieuwe tv-serie te zijn. Dan zeg ik: “Dan gaan we zeker naar de voorstelling van 22.00 u, morgenavond?”. Inderdaad. Ik vind het eigenlijk een beetje te laat, maar dat mag wel voor een keer. Het is tenslotte weekend.

Op de kapiteinstafel zag ik de volgende attributen liggen: Opgerolde kaarten, verrekijker (monoculair), kompas, sextant, passer, documenten en 2 cadeaus.

We lopen verder en dan zie ik in een nis van een huis een kleine vrouw staan. Ik zie aan haar dat het geen kind meer is. Ze is niet groter dan 50 cm. Het is een kleine volwassen vrouw. Ze kijkt erg scheel. En ze heeft het Syndroom van Down. De twee jonge mannen willen dat ik doorloop. Ik kan mijn blik niet van haar afhouden. Ze kijkt treurig. Eén van de twee jonge mannen zegt, dat het een prostituee is

Het gaat door me heen dat ik dit verschrikkelijk vind. Hoe kan men haar, een kwetsbare vrouw, zo misbruiken.

En dan word ik wakker ...